اینجا مرکزِ دنیایِ من است...
ما سال هاست می دانیم ...
(بمناسبت 15 رجب 1437 ه . ق وفات حضرت زینب (س) - طراح : نیاکی )
ما آدم هایی هستیم که با اولین نه ، اولین شکست ، بی پولی ، بیکاری و فشار دست هایمان را به نشانه ی تسلیم بالا می بریم و نمی دانیم و
یا نمی خواهیم بدانیم که در پس همه ی این ها خدایی است که بنده اش را می آزماید.
ما هر روز و هر شب خدا ، خدا می گوییم اما با نخستین رنج ، مسیرمان به سوی در خانه ی بندگان خدا کج می شود .
ما در آرزوهایمان بهترین بندگان خداییم اما در تقابل با سختی ها به دنبال شنبه ای موعود می گردیم تا آرزوهایمان را از نو آغاز کنیم .
ما نیآموخته ایم و مودب نشده ایم که در لابه لای سختی ها و رنج ها همچون زینب کبری (س) جز " ما رایت الا جمیلا " نبینیم .
ما نیآموختیم زینبی بودن یعنی سربلندی در آزمایش الهی
ما مودب به آیات قرآن کریم نشده ایم تا آیه ی 31 سوره ی محمّد را بفهمیم .
(( وَلَنَبلُونَکُم حتی نَعلَمَ المُجَهدینَ مِنکم وَ الصَبرِینَ وَ نَبلُوَا اَخبَارَکُم ))
مسلما ما شما را امتحان می کنیم تا مجاهدان از شما و صابران را مشخص نماییم ، و اخبار شما را نیز (که اعمال و اسرار شماست) می آزماییم
(تا صدق و کذب شما را در همه امور معلوم بداریم )
ما سال هاست می دانیم در پس همه ی اتفاقات عالم خدایی قادر ، سمیع و بصیر است اما خود نمی خواهیم ...
س . مّ . ن
وَ مَن تابَ مَعَکَ
( یه عذرخواهی بابت سه هفته نبودم و به روز نکردنم و اعلام حضور ی دوباره )
زندگی آدم ها را می توان به شکل های مختلفی براساس شغلشان ، ثروتشان ، دینشان و ... تقسیم کرد . گاهی زندگی آدم ها براساس
دردشان تقسیم می شود که در این تقسیم بندی گروهی بی درد،گروهی خنثی ، گروهی بی درد خنثی ، گروهی دردمند خنثی و گروهی
دردمند نام گذاری می شوند .
این نوشته کاری با بی دردان عالم ندارد زیرا زندگیشان استراحت مطلق است و همه ی حرفش با دردمندان خنثی ، آن هایی که
سبک زندگی و نگاهشان عُرف خواه ، عُرف پسند و عُرف ساز است ، می باشد .
آن هایی که می دانند درد چیست و یا حتی کیست امّا بهانه برای خنثی شدنشان زیاد است . اگر به من1 بگویید به شما می گویم
کم خواه ترین آدم ها بر روی کره ی زمین همین هایند زیرا یاد گرفته اند با کم خواستگی از خود و بالیدن به خرده داشته های اکنون ،
وسیع تر نشوند .
ادامه مطلببیایید هر روز شهید شویم
خدایا مرا به ابتذال آرامش و خوشبختی مکشان ، اضطراب های بزرگ ، غم های ارجمند و حیرت های عظیم را به روحم عطا کن ، لذت ها را
به بندگان حقیرت بخش و دردهای عزیز برجانم ریز . دکتر علی شریعتی
می دانی زیبایی و زشتی سختی ها و رنج ها به چیست ؟
اینکه بدانی رنج و سختی را برای که و برای چه می کشی .
عاقلان عالم ، آن هایی که دلشان را عاقلانه ادب کرده اند تا از مجازی ترین عشق ها به حقیقی ترینش برسند ، می دانند رنج انسان
را عمیق می کند .
همان ها می گویند : گاهی ما آدم های به روز شده ی دیتایی که در مکتب روزنامه ها عارف شده ایم ، هر رنج و بلایی که رسد1 را از
عرفان خود می پنداریم و خود را در دسته ی مومنانی قرار می دهیم که خداوند با رنج آزمایششان می کند اما نمی دانیم رنج مومن از
جنس بلا در ولا و در مسیر بودن است .
ادامه مطلبتو را با بی بُخاران کاری نیست !
امروز 13 خرداد 1395 است . تقریبا 13 سال پیش یعنی در اسفند ماه سال 1382 زیارتت کردم . از این رو بعد از سال ها تصمیم به دیدار روی
ماه تو گرفتم .آمدم واین هم خرده داستان آمدنم.
از صبح زود که بیدار شدم کارهای از قبل برنامه ریزی شده را انجام دادم و به جایی سر زدم و در مسیر بازگشت به خانه هندوانه و چند
قلم بار دیگر خریدم . وقتی به خانه آمدم پای لپ تاپ و کارهایم نشستم و ناهاری که فرصت درست کردنش نبود را باز هم با الویه ی
سوپری محلمان جمع کردم که ناگهان ساعت را 12:55 یافتم
با سرعت تمام مشغول جمع آوری وسایل شدم و بلافاصله نماز و داستان های دیگر ...
با دیدن ساعت و یک حساب سرانگشتی متوجه شدم راه میانبر تنها راه به موقع رسیدن من به بهشت زهرا (س) و حرم امام (ره) است .
پس در ساعت 15 حرکت کردم . در مسیر رسیدن من از خانه تا مرکز میانبر های عالم یعنی پاسگاه نعمت آباد اندکی پیاده روی ، آفتاب
سوختگی ، یافتن سوژه و عکاسی شغل من شد .
ادامه مطلباندر احوالات مشتی و پشتی 1
مشتی درونگرا پور پابرهنه آبادی :
بر روی سجاده و در مقابل قرآن کریم زانوی ادب زده است و از خدایش هدایت می خواهد.
پَشتی برونگراپور مذبذب آبادی :
وای چقدر سرم شلوغ است ... وای چرا اینقدر من خوبم ... وای چقدر همه تعریفم می کنند ... وای چقدر دین خدا با حضور من زنده است ... وای چقدر منورالفکر و امروزیم ... وای چقدر در همه چیز بی طرفم ... وای چقدر مثل بقیه ام ... وای چقدر وایم ... وای و وای و وای ...
مشتی برونگرا پور پابرهنه آبادی :
با اشکی بر چشم و دلی لرزان در برابر عظمت خدای سبحان قرآن تلاوت می کند .
وَ مَنْ یَکْفُرْ بِالْإیمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرینَ
و هر کس در ایمان خود شکّ کند ، قطعاً عملش تباه شده ، و در آخرت از زیانکاران است.
آیه 5 سوره مائده
گمنام نیست !؟
از خاکی پرسیدند : چرا همه می خواهند کسی شوند ؟
گفت : در پی"نام" اند
پرسیدند : برای چه ؟
گفت : وقتی زندگیت را فقط برای دنیا تنظیم کنی "نام" می شود همه ی آمالت
پرسیدند : یعنی ؟
گفت : یعنی اینکه برای خود "نام" می خواهند و نه برای خدا
پرسیدند : مگر می شود با خدا "نام" دار شد ؟
گفت : اِلهی انَّ مَن تَعَرَّفَ بِکَ غَیرُ مَجهُولٍ
خدایا کسی که به وسیله تو شناخته شد گمنام نیست
بخشی از مناجات شعبانیه
س.مّ.ن
داخل پرانتز : ( دریافت نوای زیبا پیرامون شهدای گمنام )
آسمانی شدن
من چشمم پاک نیست. جایم آسمان نیست. نیست. عرض کردم. تبصره دارد؟ تبصره ندارد. خب من نباید مشکل داشته باشم. باید برای رفتن به آسمان مشکل نداشته باشم. مشکل چیست؟ همین اعمال خودم است. اعمال من ناپاک است. ناپاک را آنجا راه نمی دهند. اگر یادتان باشد یک وقت هایی دو سه تا آیه از آیات بهشت را برایتان عرض کردم. قرآن درمورد بهشت [مثل آیه 12 سوره صف می فرماید:] وَمَسَاکِنَ طَیِّبَةً همه خانه هایی که در بهشت ساخته اند یک طبقه و صد طبقه و هزار طبقه است. آنجا می شود آدم هزار طبقه هم داشته باشد. بستگی به زحمتی که کشیده است دارد. هزار طبقه برای خودت ساختمان ساختی خب می روی درون هزار طبقه. نساختی؟ برای یک بزرگی یک خوابی دیده بودند. همینجا هم تعریف کرد. من آن انتها نشسته بودم. آن بنده خدا آمد خواب را گفت. گفت یک باغ بود. باغ حسابی ها. حسابی. ساختمان هم همه یک طبقه بود. خب شما یک طبقه ساختی. اگر یک طبقه ساختی، یک طبقه به تو می دهندها. خانه دو طبقه نمی دهند. دو طبقه بسازی، دو طبقه می دهند. سه طبقه نمی دهند. همتت چه اندازه است؟